Σύμφωνα με τον παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο τραυλισμός είναι μια διαταραχή στην ροή της ομιλίας κατά την οποία το πρόσωπο που τραυλίζει γνωρίζει ακριβώς αυτό που θέλει να πει αλλά δυσκολεύεται να εκφραστεί λόγω ακούσιων επαναλαμβανόμενων κολλημάτων, επαναλήψεων ή επιμηκύνσεων των ήχων της λέξης.

Ο τραυλισμός μπορεί να εμφανιστεί για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της προσχολικής ηλικίας και σπανιότερα κατά την ενηλικίωση του ατόμου. Στις περισσότερες περιπτώσεις εμφανίζεται στις ηλικίες μεταξύ 2 και 9ετών, με μεγαλύτερες πιθανότητες εμφάνισης στις ηλικίες μεταξύ 2-5 ετών. Εμφανίζεται δηλαδή την περίοδο που η γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού είναι ραγδαία. Το 1% του πληθυσμού εμφανίζει συμπτώματα τραυλισμού. Ο τραυλισμός είναι 4 φορές συχνότερος στα αγόρια από ότι στα κορίτσια.

Ο τραυλισμός θεωρείται αποτέλεσμα

  • νευρολογικών
  • γλωσσικών
  • κληρονομικών
  • συναισθηματικών και
  • περιβαλλοντικών παραγόντων.

Βασικά χαρακτηριστικά ομιλίας

  • Τριπλή επανάληψη μέρους μιας λέξης (π.χ κε…κε…κε…ράσι)
  • Επανάληψη συλλαβής στη μέση της λέξης (π.χ κε…ρα…ρα..σι)
  • Επιμηκύνσεις διάρκειας άνω του ενός δευτερολέπτου (π.χ κκκκκκκκκκεράσι)
  • Επιμηκύνσεις φωνηέντων (π.χ έεεεελα)
  • Παύσεις μεταξύ των λέξεων ( π.χ έλα….εδώ )
  • Επαναλήψεις ολόκληρων μονοσύλλαβων λέξεων ( π.χ τα…τα…τα… τα παιδιά )
  • Επιφωνήματα
  • Περιφράσεις (υποκαταστάσεις λέξεων για την αποφυγή προβληματικών λέξεων)

Άλλα πιθανά συνοδά χαρακτηριστικά

  • Εμφάνιση δευτερευόντων συμπτωμάτων ( π.χ σφίξιμο γροθιών, τικ των ματιών ή του κεφαλιού, σφίξιμο του άνω κορμού, χτύπημα του ποδιού κλπ.)
  • Συναισθηματικές διαταραχές ως αντίδραση στον τραυλισμό ( π.χ φόβος οργή, απογοήτευση κλπ.)

Οι γονείς αγχώνονται με αποτέλεσμα να είναι επικριτικοί απέναντι στο παιδί τους ή υπερβολικά πιεστικοί γιατί πιστεύουν ότι έτσι θα το κάνουν να μιλήσει σωστά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση του παιδιού. Είναι σημαντικό οι γονείς να απευθυνθούν εγκαίρως στον λογοθεραπευτή για να ζητήσουν την ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος και να μην εφησυχάσουν τις περιόδους που ο τραυλισμός δεν είναι εμφανής. Ένα παιδί που τραυλίζει εκτός από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στην γλωσσική έκφραση, έχει να αντιμετωπίσει και ένα μεγάλο ψυχολογικό βάρος γεμάτο από συναισθήματα άγχους, απόρριψης, ντροπής, φοβίας. Θεωρείται απαραίτητη η συμβουλευτική τόσο του παιδιού όσο και των γονέων.

Πως μπορούν να βοηθήσουν οι γονείς το παιδί που τραυλίζει

  • Ελέγξτε τη δική σας ομιλία. Μιλώντας οι ίδιοι πιο αργά δίνετε το κατάλληλο μοντέλο ομιλίας για το παιδί.
  • Ενθαρρύνετε να μιλάει ο καθένας με τη σειρά του χωρίς διακοπές και παρεμβάσεις
  • Αφιερώστε καθημερινά ποιοτικό χρόνο στο παιδί σας
  • Μην πιέζεται το παιδί σας να μιλήσει
  • Μειώστε τον αριθμό των ερωτήσεων που κάνετε στο παιδί σας και δώστε του αρκετό χρόνο να ανταποκριθεί
  • Μην συμπληρώνετε εσείς τις προτάσεις του αλλά αφήστε το να ολοκληρώσει
  • Να συζητάτε για πράγματα ή αντικείμενα που είναι μπροστά το παιδί ή που συμβαίνουν εκείνη τη στιγμή. Είναι πιο εύκολο να μιλήσει για τωρινά γεγονότα παρά για το παρελθόν.
  • Όταν μιλάτε με το παιδί σας κλείστε την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο για να μην αποσπάται η προσοχή του.
  • Βοηθήστε το να διαχειριστεί διάφορες καταστάσεις που πιθανόν να αντιμετωπίσει στο σχολείο( π.χ κοροιδία)
  • Επιβραβεύστε το για τις καθημερινές του κατακτήσεις.

Να θυμάστε ότι……

Ο τραυλισμός δεν είναι κακή συμπεριφορά.

Η ευφράδεια δεν είναι καλήσυμπεριφορά.

Και τα δύο είναι τρόπος ομιλίας.